مطالعه انجام شده بر روی 784 زن متأهل ساکن نواحی شهری استانهای قزوین، گلستان، کرمانشاه و هرمزگان نشان میدهد 27.3 درصد این زنان درجات مختلفی از اختلالات جنسی داشتهاند.
سلامت جنسی حاصل تعامل عوامل عروقی، عصبی و هورمونی بوده و تحت تاثیر عوامل فردی روابط بین فردی، سنتهای حاکم بر خانواده و اجتماع، فرهنگ و مذهب قرار میگیرد.
سلامت جنسی، بهمعنای هماهنگی و سازگاری جنبههای جسمی، عاطفی، عقلانی و اجتماعی است که منجر به ارتقای شخصیت و بهبود روابط در فرد میشود.
در این میان، موانع اجتماعی و فرهنگی، وجود تابوها و کجفهمیها، برآورد دقیق شیوع اختلالات جنسی را دشوار کرده است؛ اما طبق تحقیقات، شیوع اختلالات جنسی در میان زنان قابل توجه گزارش شده است.
نتایج یافتههای این تحقیق که 17.5 درصد نمونههای آن شاغل و 53.5 درصد شاغلان ، از شرایط شغلی رضایت داشتهاند، نشان میدهد علل خستگی و نداشتن وقت کافی و نبود عشق و صمیمیت در زندگی، بیشترین درصد علت مشکلات جنسی زنان بیان شده است.
همچنین زنانی که زندگی خود را غمگین توصیف کردهاند، 2.3 برابر سایر زنان اختلالات جنسی را تجربه کردهاند.
این پژوهش نشان داده است:
زنانی که از منظر جذابیت برای همسرانشان، خود را فاقد جذابیت میدانستند، 1.9 برابر زنان با احساس جذابیت همیشگی در معرض خطر ابتلا به این عوارض بودهاند.
همچنین نداشتن توانایی بیان مشکلات جنسی به همسران، زنان را دو برابر بیشتر در معرض اختلالات جنسی قرار میدهد.
این نتایج در عین حال حاکیست با افزایش طول مدت ازدواج اختلالات جنسی رو به کاهش میگذارد.
در مجموع تحقیقات نشان داده است: شیوع اختلالات جنسی در زنان همواره بیش از مردان بوده است. تابوهای فرهنگی و باورهای غلط در ایجاد تفاوت در شیوع اختلالات جنسی در میان زنان و مردان تاثیرگذار بوده است، بهگونهای که زنان طبق یک باور تربیتی، نقشی در جهت تامین نیاز جنسی قائل نیستند.
این درحالیست که شیوع اختلالات جنسی باعث ایجاد بیماریهای روحی و روانی میشود و افسردگی و اضطراب را به همراه دارد.
نظرات شما عزیزان: